ㅤ
ㅤ
ㅤ
ㅤ
ㅤ( 2606 ❛ goodbye world ) 、mlma.
ㅤ
ㅤ
bazen düşündüğünüz intihar dolu şeylerin size artık normal gelmeye başlaması ve bunu gündelik hayatınızda rahatça söylemenin size hiçbir zorluk yaratmıyor olması, koskocaman bir problemin içinde olduğunuzu gösterir.
ben de tam bu evredeyim işte.
günlerce yemek yememek, odadaki tüm defterleri garip düşüncelerle doldurmak, beyninizin hiç durmaması ve artık daha neşeli hâle gelmeniz.
ölümü artık kabullendiğinizde ve nasıl intihar edeceğinizi seçebildiğinizde omuzlarınızdan büyük bir yük kalkar. bu ölümün güzel taraflarından biridir. kafanızdaki sesler susar, şimşeklerin yerini gökkuşakları doldurur. bu dünyaya ne bıraktığınızla ilgili tartışabileceğiniz daha sakin arkadaşlar edinirsiniz. eliniz bomboş olsa bile, bir şeyler yapabilmişsinizdir.
kendime gelirsem eğer, en yakın arkadaşımı kendi ellerimle öldürdüm. tenimde tahmin edemeyeceğiniz kadar çok kan var. günah dolu bir kalbe sahibim. hiçbir zaman sokakta mendil satan bir çocuğun başını okşamaya tenezzül etmedim, soojin'e hiç ne kadar güzel olduğundan bahsetmedim, kedilere yemek vermedim, hiçbir zaman gerçek aşkı bulamadım. benim bir kalbim annemde, bir kalbim babamda kalmıştı. ölüm o kadar âniydi ki, geri alamamıştım. doğrusu, artık işime yaramazdı bile.
özür dilerim, anne. seni yeterince sevip iyi bir kız olamadığım için. özür dilerim, baba. kendi ayaklarımın üzerinde duramayıp yığıldığım için. eğer beni izliyorsan utanıyorsundur. sorun değil, inan bana hak ettim. istediğin gibi bir kız olamadım. bütün bu kötü şeyleri kendim istedim.
ilk çocukluk aşkım, ilk en yakın arkadaşım, ilk sigara içtiğim an, bütün ilklerim şimdi sadece bana acı veriyor. bir insanın bütün ilkleri aslında güzel olmalıdır. seneler sonra bunu paylaşırken gülümsenmelidir. ben hiç gülemeyeceğim, öldürdüğüm her beden ensemde bekliyor olacak.
hiç güzel olamadım, hiç yetenekli değildim. kimseye yardım edemedim, bir insanın gülümsemesindeki sebep olamadım.
bir süre sonra da bıraktım. kalbimin acısı hiç dinmedi. parmak uçlarıma kadar yoruldum ben. tanrı hiç o kadar uzak değil artık. çekinmiyorum kimseden ve günahlarımdan. sadece bir yere, bir eve ait hissetmek istiyorum kendimi. bu dünya yeterince sevemedi beni yaralarımdan, durduramadı kanamalarımı. ben öldükten sonra kimse hatırlamayacak ismimi, bedenimi, yüzümü. böyle olması daha iyidir belki. bu önümdeki denize ilk ve son kez, hayatımın her anında olduğu gibi yalnız gireceğim. bu gece kimse sarılmıyor bana, kimse ısıtmıyor titreyen bedenimi. hissetmiyorum yokluğunuzu.
ben dayanamıyorum artık, anne. kalbim acıyor ve sesler asla susmuyor.
sadece uyumak istiyorum, güzel kollarınım arasında sonsuza kadar sürecek olan bir uyku.
işte, şimdi yanına geliyorum. lütfen, kızma bana. seni çok seviyorum.
ㅤ
ㅤ
ㅤ
